طالبان خروج زنان از کشور بدون همراه مرد را ممنوع کرد

بر اساس یک قانون جدید، طالبان از سفر هوایی زنان به خارج از کشور، بدون حضور مردان با آنها خودداری می ‌کند. هفته گذشته خبر آمد که طالبان نه تنها این قانون را برای شهروندان افغانستان اعمال می‌کنند که حتی از خروج زنان با گذرنامه‌های غربی هم جلوگیری کردند. 

این قانون که در اوایل ماه مارس وضع شده، حالا با گسترش پروازهای بین‌المللی از افغانستان به کشورهای همسایه به شدت اعمال می‌شود. هفته گذشته خبر آمد که چند زن دو تابعیتی با وجود آنکه گذرنامه‌های اروپایی داشتند، توسط جنگجویان طالبان، از هواپیما بیرون کشیده شدند و از سفر آنها ممانعت شد. یکی از این زنان که دست به مقاومت زد، مقابل چشم سایر مسافران به شدت ضرب و شتم شد. سربازان طالبان این زن را از موهایش گرفته و بیرون کشیدند.

اما جامعه دگرباشان افغانستان، که ماه‌ها در خوف و وحشت زندگی می‌کنند، گزارش هولناک‌تری دریافت کردند. در طول ماه‌های گذشته چندین گروه غیرانتفاعی در تلاش بودند تا دگرباشانی که هویت آنها نزد طالبان فاش شده را از کشور خارج کنند. در این میان زنان دگرباش و ترنسجندر حالا با مشکل جدید روبروی هستند: آنها که از جمله از ترس خانواده خود قصد فرار از کشور را داشتند، حالا حتی اگر هویت جنسی خود را از طالبان مخفی نگه دارند امکان خروج از کشور را ندارند.

محمد، یکی از فعالان حقوق دگرباشان که هنوز در کابل مخفی است در گفتگو با OSME می‌گوید که که هفته گذشته یک زن ترنس که قصد خروج از کشور را داشته، چون همراه مردی با او نبوده ازهواپیما بیرون کشیدند و پس از تفتفیش بدنی و بازرسی تلفن همراهش متوجه هویت جنسی او شدند. این فرد ترنسجندر پس از ضرب و شتم (لت و کوب) فراوان، در خیابان نزدیک میدان هوایی کابل رها شده و رهگذران او را به بیمارستان بردند. 

این فعال حقوق دگرباشان می‌گوید که قانون تازه طالبان فشار مضاعفی ایجاد کرده و بسیاری از دگرباشان می‌خواهند برای فریب دادن طالبان با یکدیگر ازدواج کنند. محمد می‌گوید: دوستان گی و لزبینم هر روز با هم ازدواج می‌کنند تا بتوانند از کشور خارج شوند و طالبان مانع از خروج زنان لزبین نشوند. یکی از دوستان ترنسجندرم که می‌خواهد با انجام عمل تطبیق جنسیت زن شود، اخیرا مجبور شده با یک زن لزبین ازدواج کند تا هر دو بتوانند از کشور فرار کنند. 

محمد می‌گوید: ما از جامعه کوچک خودمان خبر داریم. در افغانستان مردان و زنان دگرباش بسیاری در طول سال‌ها از ترس خانواده و جامعه تن به ازدواج اجباری داده بودند.

محمد می‌گوید: تنها در سالهای اخیر و در سایه آموزش‌های فراوان و حمایت جامعه بین‌المللی بود که توانسته بودیم از شمار این ازدواج‌ها بکاهیم و مردم را درباره جامعه دگرباشان آگاه کنیم. قانون تازه طالبان، اوضاع را از چیزی که بود هم وخیم‌تر کرده. ما دوباره به انسان‌هایی بدل شدیم که اگر بخواهیم در کشور بمانیم، حتما سرنوشتمان مرگ است و اگر بخواهیم بیرون برویم باید به زور ازدواج کنیم. 

طالبان در دهه نود میلادی، دگرباشان بسیاری را اعدام کرد. در مشهورترین و وحشتناک‌ترین مورد که در سال ۱۹۹۹ توسط نیویورک تایمز منتشر شدگروهی مرد دگرباش در گوشه دیوار به صف کشیده شدند. دیوار پشت سر این گروه توسط یک توپ جنگی روی سرشان خراب شد. در طول سال‌هایی که شورشیان طالبان با دولت مرکزی افغانستان در جنگ بودند، موارد بسیاری از قتل و سربریدن دگرباشان توسط طالبان گزارش شد.

در طول ماه‌های گذشته، طالبان در جستجوی فعالان برابری خواه بسیاری از خانه‌ها را بازرسی کردند و دست کم در یک مورد، یک زن ترنس را در خیابان‌های شهر هرات شلاق زدند.

محمد، فعال حقوق دگرباشان در کابل می‌گوید: خود من به زودی با یک دوست لزبینم ازدواج می‌کنم. اما بعد از اینکه به کشور امن رسیدیم باید لابد به مقامات آن کشور هم ثابت کنیم که ما واقعا دگرباش هستیم و ازدواجمان اجباری بوده است. مقصر هر آنچه که سر ما آمده، رییس جمهوری فعلی آمریکاست. من که عاشق آمریکا بودم، حالا از دولت این کشور بیزارم. ترجیح می‌دهم بمیرم اما جایی زندگی نکنم که رییس جمهورش دوست رهبران طالبان است. جو بایدن دوست طالبان است. 

با مماشات دولت دموکرات آمریکا و سقوط این کشور به دست طالبان بسیاری از دگرباشان افغان، شخص رییس جمهوری آمریکا را مسیول مشکلات خود می‌دانند. در هفته‌های گذشته طالبان با وضع قوانین تازه، حقوق زنان را بیش از پیش پایمال کردند. دختران نوجوان هنوز به مکتب نمی‌روند و حتی پارک‌های افغانستان مردانه و زنانه شده است. زنان حق کار در ادارات دولتی را ندارند و هیچ زنی عضو دولت سرپرست طالبان نیست.

محمد می‌گوید: آنچه در افغانستان وبعد در اوکراین رخ داد به من ثابت کرد که ما مردم در سراسر جهان تنها هستیم. من اعتقاد دارم با شکل گیری یک قدرت مردمی از آمریکا گرفته تا افغانستان، ما روزی از این ظلم نجات خواهیم یافت.

او می‌افزاید دموکرات‌ها در آمریکا و احزاب چپ سر کار در اروپا و سراسر جهان ثابت کردند آنها در کنار طالبان، پوتین و حکومت اسلامی در ایران ایستاده اند. مردم برای آنها مهم نیستند.