اخراج پناهجویان دگرباش از ترکیه و سکوت نهادهای حقوق بشری

به گفته کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، کمک های مالی حدود 98 درصد از درآمد این نهاد را تشکیل می دهد. این سازمان ادعا می کند که تنها دو تا سه درصد بودجه را برای هزینه های اداری و حقوق کارکنان هزینه می کند. این سازمان می‌گوید که تقریباً تمام کمک‌ها صرف پوشش برنامه‌های کمک به پناهندگان می‌شود.

اما به نظر می رسد واقعیت برای پناهندگان دگرباش در ترکیه چیز دیگری است. در زمانی که پناهندگان دگرباش به طور فزاینده ای زیر فشار هستند، سازمان های غیر دولتی مدعی دفاع از حقوق دگرباشان، در مورد اخراج دگرباشان توسط دولت ترکیه به کشورهای دگرباش ستیز سکوت می کنند.

پرونده های پناهندگان در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تنها پس از ارسال درخواست به اداره مهاجرت ترکیه به یک سازمان غیرانتفاعی می رسد که پرونده را بررسی می کند و تصمیم می گیرد که آیا فرد مستحق حمایت است یا خیر. این زوند تازه به تشدید رنج پناهندگان دگرباش منجر می‌شود. دگرباشانی که در ترکیه با نقض فاحش حقوقشان از جانب جامعه، کارفرمایان و مقامات روبرو هستند.

محمد، ۲۵ ساله، یک پناهجوی همجنسگرای عراقی در استانبول، در گفتگو با ما گفت که پس از تهدید بستگان وابسته به سازمان تروریستی داعش به دلیل تمایلات جنسی، از اداره مهاجرت ترکیه خواست تا او را محافظت کند. کهاتاق حفاظت یک مکان ویژه در اداره مهاجرت است که در آن یک وکیل و یک افسر دولتی برای انجام مصاحبه با افرادی که تصور می شود در معرض خطر هستند، حضور دارند. این مصاحبه‌ها تنها در صورتی به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل ارسال می‌شوند که مقامات ترکیه آن را برای بررسی ویژه مناسب تشخیص دهند.

محمد می‌گوید: من کارمند اداره مهاجر، وضعیتم را توضیح دادم تا اجازه دهد تا به میز ویژه‌ای که برای بررسی پناهجویان در خطر است ارجاع داده شوم. تنها سوال او در مورد پوزیشن من در رختخواب بود و اینکه آیا من به اصطلاح تاپ هستم یا باتم. نگاه های تمسخر آمیز و زمزمه های پرسنل به کنار، او هرگز از من در مورد تهدید اعضای خانواده ام نپرسید. من پاسخ دادم که بات هستم و او جواب داد که من حتی شبیه یک همجنسگرا نیستم. گفت: برو بعدا با تو تماس می گیریم. آنها حریم خصوصی من را نقض کردند و من مطمئن هستم که هرگز با من تماس نخواهند گرفت.

گزارش شده در برخی موارد، پناهجویان مورد سو استفاده جنسی کارمندان اداره مهاجرت قرار گرفتند. لاتین، ۲۸ساله، یک پناهجوی سوری همجنسگرا که در شهر بورسا زندگی می‌کند درباره تجربه زندگی‌اش به ما گفت. که او البته نام سازمان غیرانتفاعی که از او سو استفاده کرده را افشا نکرد چون معتقد بود آنها می‌توانند به او آسیب بزنند.

این پناهجوی دگرباش به ما گفت: پس از مصاحبه با یکی از سازمان‌های غیردولتی که به پناهندگان کمک می‌کند، پیام مردی را در هورنت دیدم. بعد از دیدن عکس های خصوصی اش متوجه شدم که یکی از کارمندان آن سازمان است. گپ زدیم و بعدا قرار گذاشتیم. او به من گفت که می تواند به باز کردن پرونده اسکان مجدد در شهرهای غربی ترکیه که شرایط بهتر است کمک کند.

ما رابطه جنسی داشتیم. او به BDSM علاقه داشت، اگرچه به او گفتم که نمی توانم درد را تحمل کنم. او مرا به آن مجبور کرد. او پس از آن شب ناپدید شد. اگر با خط تلفن سازمان تماس می گرفتم حرفم را باور نمی کردند. او هیچ ردی از خود به جای نگذاشت و از آن زمان تاکنون خبری از او ندارم.»

در توافق با اتحادیه اروپا، دولت ترکیه برای کمک به پناهجویان بودجه ای در نظر گرفته است. ژوئن گذشته، اتحادیه اروپا از حمایت مالی 4.18 میلیارد دلاری ترکیه برای ادامه میزبانی از پناهجویان سوری تا سال ۲۰۲۴ خبر داد.

با این حال، پناهندگان دگرباشان جنسی با تمسخر، تحقیر، و موانع عمده‌ توسط مقامات ترکیه روبرو هستند. کهلانا، ۲۱ ساله، زن ترنجسندر اهل سوریه است. که از تجربه‌اش با کمیساریای عالی حقوق پناهندگان گفت.

در شهر شانلی اورفا زندگی می کند، درباره یک تجربه با خط تلفن کمیساریای عالی حقوق پناهندگان به ما گفت: برادرم مرا تهدید به قتل کرد. هر جا می رفتم دنبالم می آمد. پس از ارسال پیام‌های تهدیدآمیز، با خط مشاوره کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تماس گرفتم و درخواست کمک کردم زیرا پرونده اسکان مجدد با آنها داشتم. کارمند به من پاسخ داد که باید سعی کنم همانطور که برادرم می خواهد رفتار کنم. لانا گفت همچنین، او به این احترام نمی‌گذارد که من دوبار به او گفتم که من را آنطور که می‌خواهم و بدون اشاره به جنسیتم در زمان تولد صدا بکند.

این پناهجو می‌افزاید زمانی که از سازمان های غیردولتی کمک خواستیم، آنها همان جواب همیشگی را دادند. گفتند که «سعی کن خانه‌ات را عوض کنی.». این کارمندان که هزاران دلار حقوق می‌گیرند، فکر می‌کنند که پناهندگان این امکان را دارند که هر وقت خانه‌شان را عوض کنند.

کمپین های اخراج توسط دولت ترکیه در ماه گذشته افزایش یافته است. نزدیک به 150 پناهجوی سوری به مناطق ناامن در سوریه اخراج شده و مجبور به امضای فرم های به اصطلاح "بازگشت داوطلبانه" شده اند. دولت ترکیه می‌گوید آنها اخراج نشده‌اند. پلیس ترکیه ادعا می کند که این پناهجویان بدون داشتن جواز خروج از شهر محل سکونتشان به شهرهای دیگر ترکیه رفتند. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مورد این اخراج ها هیچ بیانیه ای صادر نکرده است. پناهندگان دگرباش جنسی نگرانند که در حالی که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل چشم خود را بر مصایب پناهجویان و اخراجشان می بندد، ممکن است به مناطق ناآرام در منطقه تحت کنترل داعش بازگردانده شوند.

وضعیت زنان تراجنسیتی در ترکیه پس از خروج دولت ترکیه از کنوانسیون استانبول در ماه مارس سال گذشته بدتر شد. امری که اعتراضات شدیدی را به دنبال داشت. در تابستان سال گذشته آنطور که پینک نیوز گزارش کردهتابستان گذشته، صوفیه، 23 ساله، یک پناهجوی ترنس در ترکیه در تعطیلات آخر هفته عید توسط پلیس دستگیر شد. در پی فشار فعالان، دولت ترکیه صوفیه آزاد شد. فعالان می ترسیدند که صوفیه به سرنوشت یک زن تراجنسیتی دیگر که در سال ۲۰۱۹ اخراج شد دچار شود. در آن سال، یک پناهنده تراجنسیتی، به شهر ادلب سوریه اخراج شد. او پس از عبور از مرز، توسط شاخه گروه القاعده به قتل رسید. کمیساریای عالی حقوق پناهجویان هرگز درباره این قتل عامدانه اظهار نظر نکرد.